5 Mart 2010 Cuma

Sofyalı ve aslı

İki uyumsuz yanyana uyumlu olabiliyor.
Konu cünkü, uyumsuz kalmalarına neden olan dünay gercekleri olunca, uyum kendişiğindne cıkıveriyor.
Etrafı görmemek, sadece birbirini ve konusulanları hücre bazında dinlemek, masadaki küçük kirpiğe bakıp gülmek, katılmak kıvamında anca böyle bir zamanda olabiliyor, perdeleri acıp, dısarıya bir kanal actıgımızda tiplerin sanki, o açtıgımız perdenden totomuzu göstermişcesine içinde girdikleri şaşkınlık filan derken, saat 8 de oturup, bir de kalkıp, eglenen, derin ancak kişilerden değilde, kavramlardan bahseden bir gecenin takibinde, bir ölüm sessizliğine büründük,
Tünelden dürttüler bizi yagmur altında taa, mm yürüdük, kiki kapalı, mm kapalı, ottolar yok derken ögeriyoruz ki, okudugumuzda sevdiğimiz, dinlediğimizde çosştıgımuz biri karsını kaybetmiş..
Allah ona az sorgulama, ve sabır versin, giden kişide gittiği yerden onun yanında olabilsin.
Üzüldüm.
Allah rahmet eğlesin.

Geceden notlar:
Malesef, demek, içinde keşke olabilsem anlamı barındıran olumlu bir laftır.

3 yorum:

  1. Kirpik :) Maalesef öyledir, bilmeyenler öğrensin!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. iki kirpinin hikayesi geldi aklıma kirpik kelimesinden

      Sil
  2. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil