22 Mart 2010 Pazartesi

22 Mart ; düşünüyorum öyleyse gülüyorum

Düşünüyorum öyleyse gülüyorum, dedim uyanınca..




Sonunda düşünmenin keyif verici madde konumunda bana tesir etmesine tanık olarak uyandım.



Aklıma gelen düşüncelere güldüm, benim böyle bir kitabım vardı diye, eski kapalı balkon şu an acık kütüphaneye gidip daha dün koymuş gibi kitabı buldum. Tüm kitaplar flue o kitap netti,Fotografta şey yapar misali...



Kitap şakalardan felfese konulu.



Benim durum ise, şöyle:



Düşündüğün, anlamdırdığın ve olan herşey aslında çok komik, olanı biraz bir düşündün mü, zaten kahkalarla gül.



Frekans farkından bu, aynı frekanstakiler birbirine iyi geliyor, frekans aynıysa

Da zaten karsılasmalar oluyor, en önemsediğim konu şu sıra, tesadüfler neden var değil artık, tesadüf yönetimi, tesadüf etmediğini anlayıp, bunu yönetmek, yönetmek kelimesinde, hesapcılık yok, basa gelenle basa cıkma içinde olma yaşama demek.



Heyecanlıyım, Serseri Mayınlar’a az kaldı, eminim benim için cevaplarla dolu! Aile ve aşk, aşktan karmasık olan aile! Ferzan Özpetek ile tanışmak istiyorum, sene 2001 den beri, artık zamanı geldi, Roma’ya gidince bulurum.

1 yorum:

  1. en moral bozuklugu aninda, aglarken bile en tiz kahkahalari atisini bildigimden. oldukca anlamli geldi bu dusunuyorum, oyleyse guluyorum sozu.
    silkinmeye ihtiyacim var. gel de bari ferzan onayak olsun.

    YanıtlaSil