Dün çok eglendiğim, bir o kadar da sıcakladıgım, kendimle karşılaştığım ve az bir zamanda olsa karsı tarafın aklına kalbine girip konustugum bir ortamda bulundum.
Bu cok cok güzeldi.
Kendimde ilk gördüğüm, ne kadar çok sevilmeye duydugum ihtiyactı, aslında ciddi ciddi ben, sevilmek istiyorum, ve destek görmek istiyorum. Bunu da duymak hatta sarılmak istiyorum. Sarılınmak. Sevilmek demek, herkes beni sevsin şeklinde değil, sevenlerin sevgilerini görmek hissetmek ve duymak. Herkes sevmesin zaten, ben herkesi sevemiyorum cünkü. Herkes sevmek tuhaf bir durum zaten.
İşte de bunu istiyorum, herzaman sevgi dolu ve konusan burdan da üreten bir ortam.
Kafamdaki dilemma anlımda yazıyormus meger haberim yokmuş. En güzel yanıda herkesin kafasının içi dısındaymıs, bunları kitaplardan okuyup bu kadar net kendi hayatımın içinde deneyimlememiştim.
Acaba yan yana otur otur ve göre göre alış alış ve sev gibi mi oldu diye de düşündüm, yok öyle değil bariz bir sevgi ve anlama ortada. Üstü sadece bir ikş olusmus pürüzle kapanmıs, alttaki parlak keyifli kısımlar hiç hak etmedikleri halde hem altta hem de görünmez bir yerlerde kalmışlar.
Kendinle karşılaşmak çok keyifli bir o kadar da diyorsun ki kendine kendini baskasından dinlemen buna neden oluyor, neden bunları düşünüyorum ki, neden kafamda ikili opsiyon durmadan beni yoruyor, bir seyi düşün, yap, kaldır koy kenara. Herkesin kafasında baska bir kasıntı. Bunların rahatlamasıydı bu.
Relax, yıllardır, kendime dediğim.
Evet ..
Relax
Su an çok güzel dünya. Böyle kalsın. Daha iyiyi de gitsin.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder